Najnowsze wpisy

Archiwa

    Zdrowie psychiczne

    Marzec 11, 2017 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Całe życie byłam obok polityki. Zerkałam, ale miałam ciekawsze sprawy. Do 89 roku, miałam pełną świadomość, że tak naprawdę nic nie zmienię, tym bardziej, że z natury jestem niezbyt bojowa, acz są wyjątki. A tu nagle, w wieku XXI się nieźle zadziało, padły Wieże w NY,  zaczęły się potworne zamachy i wojny religijne, a u nas wygrał PiS. I nagle wypełzł ze mnie homo politicus. Wielka, czujna bestia, gotowa na wszystko w słusznej sprawie. Stałam się niestrudzonym słuchaczem wiadomości politycznych i oglądaczem TVN 24. Wynikło z tego wiele radości, ale i potwornych stresów, do czasu ponownych wyborów. Ponieważ, na to wyglądam, mogę bezwstydnie przyznać się do właściwej dozy inteligencji, która sprawia, że mam holistyczny obraz „pożaru w burdelu” i umiem skurczybyków przewidzieć. W ogóle się nie mylę. Czasami mam wrażenie, że we śnie piszę przemówienia dla ministrów. Staje taki, a ja dokładnie wiem, co powie. Nawet przewidziałam witanie bukietami Królowej Broszek, na lotnisku po powrocie na  tarczy. Żartowałam od rana, że powinni jej dać prosto z lotniska Krzyż Walecznych. Ja tu hi, hi, hi, a zaraz dostanie. Zwycięstwo naszej słynnej niezależności nad 27 matołkami reprezentującymi niemieckie interesy było pierwszym, co obejrzałam po 8 dniach. Jadąc do Sopckiego, cudnego Hotelu Haffner, […] Read More

    Imieniny Krystyny

    Marzec 06, 2017 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
     Bożeny, Kazimierza i Marzeny. Wszystko w marcu, do tego moje urodziny 30 III. Wszystkim solenizantom składam serdeczne życzenia, żeby nie było gorzej. Są mody na imiona i wysypy:  Hanek, Anek, Halinek, Agatek, Krzysiów, Jacków, Piotrusiów, Pawełków, Wojtków, Januszków, Jurków, Bożenek, Beatek, Joaś, Irenek, Małgoś, Kaś,  Zuź i Kryś. To imiona moich szkolnych kolegów i koleżanek. Nie mieliśmy Danusi, Jadwigi, Lidii ani Helenki, bo to generacja mojej mamy, ani pół Kazika, Stasia, ani Bolka, ani ćwierć Janka, Wiktora i Henryka. To generacja dziadków. Imiona mało spotykane, niemodne. Teraz, wielkimi wózkami z rur jadą: pyzate, nabombione witaminami dzieci” słoików”: Dariusze, Jarki, Przemki, Roberty, Patryki i Patrycje, Viole, Alicje, Julie, Marleny, Aleksandry,  Gabriele, Daniele,  Roberty, Antosie w ilościach przemysłowych, ale i Mieszko się trafi. Dla osób leniwych, którym nie chce się grzebać w kalendarzu zawsze jest Kubuś, Jaś, Małgosia i Marysia. Co ciekawe, ludzie dają dzieciom po jednym imieniu, a można mieć trzy. To dlaczego nie mieć? Królowie mają po kilkanaście, chłopi jedno, typu Kacper, mieszczanie po dwa. Na wszelki wypadek dajmy dzieciom po dwa imiona, to nic nie kosztuje. Jestem daleko od katolickich zwyczajów, ale wybór patrona, to poważna sprawa, nawet na wszelki wypadek. Święty ów ma się nami opiekować, a jak […] Read More

    Maile i SMSy

    Luty 26, 2017 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Maile i SMSy Telefony komórkowe początkowo używane zgodnie ze swoim przeznaczeniem, czyli do komunikowania się w RAZIE KONIECZNOŚCI, stały się naszymi pogromcami, demiurgami dyktującymi warunki i czymś w rodzaju narzędzia zmuszającego do „lecenia na gwizd”. Jestem ofiarą okropnego zwyczaju zawracania mi nie głowy, a d.. w byle sprawach. Nie używam zestawu głośno mówiącego w aucie, bo słucham audiobooków i uważam pilnie, czy nie jedzie rządowa kolumna. Nie ważne, czy się trzyma komórkę, czy tylko gada do mikrofonu, to dekoncentruje, jak duże piwo. Błagam, przestańmy pieprzyć bez sensu i bez przerwy. Kiedy nie odbieram telefonu, bo na przykład maluję, czy piszę, kiedy oddzwaniam po godzinie słyszę zirytowanego nieroba, warczącego – „Hania co nie odbierasz? Dzwoniłem kilka razy” I co z tego, że dzwonił? Nie jestem wioskową pięknością, która odwraca się na każdą zaczepkę, nie mam czasu na gadanie o niczym, nie używam też maila w telefonie i nie sprawdzam poczty co minuta. Na to przeznaczam godziny poranne, lub nocne. Wolno mi. Nie po to jestem artystką, żeby jak urzędniczka, być w pogotowiu, bo a nuż szef raczy mnie potrzebować. Nie mam dzieci, chorej matki i nie jestem zakochana, to są powody histerycznego wgapiania się w komórkę. Nachalne nagabywanie mailowe i telefoniczne […] Read More

    Karty i inne gry

    Luty 19, 2017 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Człowiek tym różni się od zwierząt, że potrafi świętować i grać. W tym wypadku nie mam na myśli sportu ze szczególnym uwzględnieniem piłki nożnej, tylko gry planszowe, karty, domino, madżonga, lotto, szachy, warcaby i inne.  Urodziłam się, na swoje wielkie szczęście, w rodzinie graczy, ale nie hazardzistów. Granie było częścią życia rodzinnego. Głównie grało się w karty. Szybko porzuciłam Piotrusia, grę w wojnę i tysiąca, dla Macao, a potem gry w  kierki, idealnej dla dzieci. W chwilach wolnych grałam z dziadkami w Chińczyka i  warcaby. Goście mieli przechlapane, bo ledwo usiedli, już pojawiałam się z jakąś grą i tak prosiłam, że kończyło się na partyjce. Rodzice grali w brydża. Mama tragicznie, ale się nie przejmowała. Ojciec i jego partner byli mistrzami Polski i Układu Warszawskiego, w brydżu sportowym. Do śmierci, dwa lata temu, grał jak szatan. Zaczął mnie uczyć i dał raz zagrać w WDW, w Kościelisku. Miałam 10 lat i nigdy tego nie zapomnę, bo nie zrobiłam błędu, inna rzecz, że stał za mną i pomagał. Wtedy łyknęłam bakcyla i do teraz granie w brydża jest jedną z moich ulubionych rozrywek, ale grywam też w kanastę z miłośniczkami tej miłej gry. W Liceum grali wszyscy chłopcy i jedna dziewczynka, […] Read More

    Ferie

    Luty 13, 2017 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Przepraszam za opóźnienie, ale miałam zajęcia pisarskie, czyli kończenie pracy nad nową książką „Seks, teoria i praktyka”, rozmowy z profesorem Zbigniewem Izdebskim, która wkrótce się ukaże w wydawnictwie Edipresse. Osoby, które nie piszą książek myślą, że się napisze, kliknie i już. Otóż, to dopiero początek. Potem jest redagowanie tekstu, przez specjalistę i łamanie go przez grafika, projektowanie okładki, korekta i wydruk, który autor musi przeczytać jeszcze raz, żeby wyłapać niezręczności językowe, czy formalne. To jest bardzo przyjemne, bo już się widzi, co powstało, ale też nudne, bo czytanie siebie, to dla mnie męka, bo przecież wie się, pamięta każde słowo. Skończyłam i można drukować. Tym byłam zajęta.  Teraz o feriach. Nie mam dzieci i zawsze mnie zaskakuje, że nagle, jakiegoś lutowego dnia, Warszawa pustoszeje. Luźne ulice, mało aut, można bez męki zmieniać pasy i dojechać do celu dwa razy szybciej, niż w styczniu i… zaparkować. Uwielbiam ten moment, kiedy zaczyna się normalny ruch. W Warszawie przez ostatni rok przybyło 1.000.000 , milion! aut. Mamy ich teraz więcej niż w dwa razy większym, Berlinie. Ostatnio jest koszmar, gruchoty, kopcące czarnym dymem, pełne młodzieży, drabin i kubłów. To przyjezdni robotnicy remontowi, hulający po mieście. Do tego, brudne najstarsze modele markowych aut, udające […] Read More

    Sztuka cierpi

    Luty 07, 2017 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Maluję i rysuję z tak zwanej natury, czyli to co widzę, wzbogacone oto co o tym sądzę. Do pracy potrzebuję światła i to jak najwięcej, ale nie żeby świeciło na obraz, tylko żeby po prostu było widno. Prawdziwe pracownie malarskie zawsze były od północy, żeby się światło nie zmieniało, ale założenie było, że na zewnątrz jest słonecznie. Co ma zrobić malarz w północnym kraju, gdzie pół roku jest ciemno, albo jeszcze ciemniej? Musi zostać pisarzem, co uczyniłam. Już mam dość tych krótkich sflaczałych dni, ostatnio pełnych smogu, który fizycznie zmniejsza nasłonecznienie. Do czasu Impresjonizmu, od początku istnienia obrazów malarze malowali w pracowniach, dopiero Van Gogh, Monet, Manet, Gauguin i inni wyszli malować na zewnątrz – w plener. To ogromy przełom w sztuce.  Rembrandt walczył z holenderską ciemnością, stawiając sobie na usztywnionym rondzie kapelusza świece, bo innego oświetlenia nie było. Nie stawiam sobie świec na kapeluszu, ale staram się być jak najbliżej okna, co czasem niewiele daje. Zaczynam malować jak jest w miarę widno, bo o 11 jest najlepsze światło. Po 10 minutach nadchodzi chmura i robi się prawie ciemno. Nie da się. Piję kawę. Nagle widno jak w Afryce. Ja, myk do sztalugi, za 15 minut, ciemno i tak do […] Read More

    Sztuka kochania

    Styczeń 30, 2017 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Kiedy wyszła po raz pierwszy  „Sztuka kochania”, Michaliny Wisłockiej,  byłam świeżą absolwentką ASP, oraz mężatką zmierzającą do pierwszego rozwodu. Przez świat, w tym socjalistyczna Polskę, właśnie przetaczała się rewolucja seksualna „ Dzieci Kwiatów”. Seks był uznaną rozrywką, czymś naturalnym, młodzi sypiali z młodymi. Starzy zajmowali się wnukami i nie udawali, że spodnie – dzwony odmładzają na tyle, że można startować do koleżanek córki. Moi przyjaciele z uczelni i z teatrów studenckich żyli w wolnych związkach, tylko ja miałam męża matematyka, który  był na maksymalnym luzie, miał długie włosy, czerwone skarpetki i drewniaki, które wtedy były ogromnie modne. Żyłam w środowisku młodych artystów, którzy seks traktowali zupełnie normalnie i nie robili z niego problemu. Na jakieś, codzienne przyjęcie ktoś przyniósł nieciekawą, biedną książeczkę, sensacyjną wtedy- „Sztukę kochania”. Czytaliśmy fragmenty pokładając się ze śmiechu, bo sztuczki erotyczne, proponowane przez autorkę socjalistycznym kochankom, były pensjonarskie i układne, w naszym pojęciu zabawne, a nie podniecające. Najbardziej bawiła nas propozycja seksu w małej soc- wannie. Żyłam w świecie osób, które w wakacje jeździły na Zachód, na tak zwane saksy i widziały niejedno, w tym komuny seksualne, składające się z kilkunastu osób i nikogo to nie dziwiło. Ja zwykle spędzałam lato u przyjaciółki Holenderki, w Amsterdamie, […] Read More

    Kraina pomponiastych krasnali

    Styczeń 21, 2017 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Słynna już jestem jako zwierzę polityczne i mam swoich fanów o identycznych jak moje poglądach, bywam zaczepiana na ulicy, a głównie w  moim ulubionym centrum Sadyba na krótką pogawędkę polityczną z panami, albo uzgodnienie, że mężczyźni są potworami, z paniami. Jestem patronką niezliczonej ilości rozwodów (serio, obce kobiety podchodzą i dziękują) i walki kobiet o swoje prawa w rodzinie. Jest to bardzo miłe, że mogę pomóc, mając sama frajdę z pisania. Tu chciałam przeprosić czytelniczki „ Skarbu”, z którego wywalono mnie, jakoby na prośbę obrażonych Polek – 500+, które niesłusznie posądziłam, że kasę wydają nie tylko na podręczniki i wyprawki.  Do tego postawiłam pytanie: „ Czym różni się pierwsze dziecko od drugiego, na które dostaje się kasę?”. Zauważyłam też, inteligentnie, że bez pierwszego, nie ma drugiego i to, plus propozycja innego wydania 500 zł, spowodowało zmielenie całego nakładu pisma w ilości pół miliona egzemplarzy. Nawet za komuny się to nie zdarzyło w polskim dziennikarstwie, za to swego czasu, zdarzało się nagminnie u sąsiadów po obu stronach. Głupiejemy w postępie geometrycznym, ja też, bo zaczynam się podświadomie  auto- cenzurować, ale nie w blogu. Tym razem narażę się płci żeńskiej, która zaczyna wyglądać jak żołnierze armii chińskiej w identycznych uniformach, albo karna […] Read More

    Paszporty Polityki i Wielka Orkiestra

    Styczeń 16, 2017 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
      Nie ma dla mnie nic bardziej podnoszącego na duchu, od sali Opery Narodowej, wypełnionej do ostatniego fotela (około 1800 miejsc), w większości znajomymi. W tym tygodniu odbyło się wręczanie Paszportów Polityki, imprezy, na którą od lat przychodzą tłumy osób związanych z kulturą,  młodych twórców i ich fanów. Od zawsze Paszporty prowadzą cudownie profesjonalna, ciągle śliczna, Grażyna Torbicka  i podobnie atrakcyjny, naczelny Polityki, Jerzy Baczyński. W tym roku wręczanie miało szczególne znaczenie, na tle tego co się dzieje w naszym, jeszcze rok temu , demokratycznym kraju. Redaktor Baczyński zaczął, od tego, że  w tym roku nie będzie witał członków rządu,…bo nie przyszli. Tak. Niesłychane, bo na jubileuszu Faktu, był komplet, z „ Leśnym Ruchadełkiem ”, incognito. Z ciekawostek, to TVP odmówiła udziału w transmisji, co uradowało TVN, które zrobiło cudowną galę, z nowoczesną, świetlną scenografią. Pierwszy raz, od czasu istnienia imprezy, media publiczne, w tym stacje radiowe i telewizyjne, nie zamieściły nawet wzmianek o  tym jedynym w swoim rodzaju wydarzeniu na skalę narodową. Jest to znak czasów i wcale nie wykluczone, że jak powiedział J.B, spotkamy się na pewno za rok, jak nie tu, to w katakumbach. Wszystkich nie wyrzucą i nie wszystkich zastraszą. Jak zwykle zgadzam się z werdyktem […] Read More

    Wieczór 3 króli

    Styczeń 08, 2017 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Platforma Obywatelska ustaliła 6 stycznia, dzień upamiętniający pokłonienie się 3 Magów Jezuskowi,  dniem wolnym od pracy. Ważna to rocznica, istotna dla obywateli świeckiego, dużego państwa w środku Europy. Pracujemy za dużo, harujemy bez końca, mamy za mało wolnych dni i dodatkowy się przyda. Pokłon Magów, czyli mędrców, został zmieniony na pokłon 3 Króli, bo mag to nie wiadomo co, a król, to król. Nawet nie wiem, kiedy to nastąpiło. Z dzieciństwa pamiętam, że był to dzień rozbierania choinki i że na drzwiach wejściowych, pisało się K+M+B i rok. Jeden z królów, był murzynem, reszta biała. Przywieźli mirrę, kadzidło i złoto, czyli w czasach, kiedy powstawała ta legenda, rzeczy najdroższe, niedostępne biedakom. Na niebie ukazała się kometa, która im pokazywała drogę, tak jak księdzu, który na pamiątkę tego wydarzenia chodził po kolędzie zbierać koperty. Do nas wpadał na nalewkę, bo był znajomym dziadka sprzed wojny. W sumie, miłe to święto, choć niezbyt zrozumiałe dla nie katolików, ale i tak zrobiłam kolację dla przyjaciół. Dyskutowaliśmy, jak chyba we wszystkich domach w czasie świąt, sytuację polityczną. Wieczór 3 Króli poświęcony był prezesowi Kodu i jego potknięciu finansowemu. Czemu koledzy w łyśnie w tym momencie zakapowali?  Niestety już drugiemu, bo pierwsze, to niezdarnie usprawiedliwione, […] Read More

    Strony