Najnowsze wpisy

Archiwa

    Hulaj noga.

    Maj 06, 2019 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Strach, strach, rany boskie…! Śpiewano w Kabarecie Starszych Panów. Ja też śpiewam, gdy muszę opuścić mieszkanie i na przykład przejść kawałek chodnikiem. Już raz miałam połamane nogi w wypadku i to mi wystarczy. U nas, w Wilanowie zwanym „żłobkiem” przeważają hulajnogi małe, na nich mknie dzidziuś za dzidziusiem. Mknie i wywala mi się pod nogi. Prawy do lewego!! Matka 5 letniego chłopczyka gada przez telefon, ale ma za swoje, bo dzidziuś wpada pod jej wózek z 500+ . Oprócz tego małe rowerki, średnie rowerki i dziadzie-dzidzie ostatnio, na wielkich hulajnogach. Staruszek ledwo widzi i nie słyszy, bo ma słuchawki, a na głowie hełmofon jak czołgista, ale pędzi jak pendolino. Dobrze, że ma okulary- lustrzanki i nie widać obłędu w oku, bo stare kosteczki nie do hulajnogi, a do fotela. Po co jest hulajnoga? Jest dla maluchów, które jeszcze nie jeżdżą na rowerze.. Jako dziecko byłam hulajnogowiczką, ale ograniczałam się do własnego podwórka i ogrodu. Na spacery nie brałam hulajnogi, a moja mamusia nie rozmawiała przez komórkę. Przed oczami wyobraźni widzę moją rodzinę w naszych czasach. Na przykład, jadą razem, tatuś z dziadkiem na jednej hulajnodze, gonią ich ze świstem babcia z papierosem i mama robiąca jaskółkę, ciocia z wujkiem pokłóceni, […] Read More

    Niecenzuralny banan

    Kwiecień 29, 2019 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Kiedy dostałam SMS od przyjaciółki o zakazie pokazywania w Muzeum Narodowym prac dwóch współczesnych, uznanych artystek  Kozyry i Lach-Lachowicz, zaśmiałam  się, bo żart wydał mi się zabawny i wyobraziłam sobie, jak cichcem, nocą, prace obu artystek są wynoszone do magazynu przez zamaskowanych staruszków- portierów. Po co te ceregiele, może od razu spalić na stosie te nieprzyzwoite banany i prześmiewcze obrazy i rzeźby? Palenie książek już było, teraz kolej na dzieła sztuki. Znamy to z historii. Sprawdziło się, acz do czasu. Od teraz minister będzie osobiście decydował, co sztuką wartą bycia w Muzeum jest, a co nie jest. Służę pomocą przy wyborze aktów malowanych przez wielkich polskich i nie tylko, malarzy. Takie cycki a i czasem więcej na wierzchu, nie powinny narażać dzieci  i młodzieży na zgorszenie. Może wystąpić do UE z wnioskiem usunięcia z muzeów gołych rzeźb antycznych, prac Durera, Rubensa, Boticellego, Michała Anioła, Velazgueza, czy Cranacha. Te świntuchy od wieków narażają dzieci na zgorszenie. Dlaczego młody Polak musi patrzeć na akty Malczewskiego? Kto wie, czy nie są groźniejsze od pedofilii? Wchodzi sobie niewinne dziecko do Muzeum d/Orsay, a tam gorszące obrazy Courbeta. Gołe lesbijki w pościeli i pięknie namalowane łonowe kędziory i góra ud, które noszą tytuł „ Początek […] Read More

    Wielkanoc Podróżniczki

    Kwiecień 21, 2019 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
     Święta zimowe i wiosenne opisałam w moich książkach o Hani Bani. W pierwszym tomie-  „ Hania Bania”, bohaterka mając 5 lat z okrzykiem” lala! lala (od lalka)!, wywleka gipsowego Chrystusa z grobu, tłukąc doniczki z hortensjami, na oczach skamieniałych ze zgrozy harcerzy, którzy nie mogą opuścić warty przy grobie i jej przylać. W tym czasie babcia i ciocia palą papierosy na zewnątrz. W drugim tomie pt.” Hania Bania, królowa Samby”, Hania- lat 8, kładzie się na dużym krucyfiksie, wystawionym  do delikatnego cmokania w nogi i całuje sobie do woli, po całości. Nie daje się oderwać, trzyma się mocno, a jest pokaźnych rozmiarów. Babcia i ciocia dobiegają śmierdząc Giewontami i wraz z wiernymi odklejają Hanię na zakrystii, lejąc po łapach. W trzecim tomie-„ Hania Bania tornado seksualne”. Hania Bania bierze koszyczek ze święconką  od schorowanej cioci i obiecuje poświęcić jajka. Zagapia się, bo zajęta jest całowaniem się z ukochanym i kiedy przychodzą do kościoła już jaj nie święcą. Sprytni licealiści wkładają jajka do święconej wody przy drzwiach i po ptakach. Ciocia zadowolona. Urodziłam się w Zielonce, w Wielki Czwartek w nocy na wielki Piątek, domowym sposobem. Byłam wcześniakiem, dlatego nie w szpitalu wojskowym na Koszykowej. Tym urodzeniem zrujnowałam Wielkanoc sporej rodziny, […] Read More

    Całowanie

    Kwiecień 15, 2019 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Kiedyś w Prowansji zostałam zaproszona na ogromne, plenerowe przyjęcie w posiadłości jakichś bogatych artystów. Jakież było moje zdumienie, gdy gospodyni, której właśnie zostałam przedstawiona, wzięła mnie w ramiona i wycałowała 3 razy, potem jej mąż, dzieci dorastające i się zaczęło. Piękna pani wzięła mnie, aby przedstawiać swoich znajomych. Podchodziłyśmy do różnych osób i każda mnie całowała 3 razy, obejmując z zapałem. Po 20 minutach miałam zlizany makijaż i ledwo żyłam. Pod pretekstem odnalezienia moich przyjaciół z którymi przyjechałam uciekłam i schowałam się na ławeczce w krzakach, byłam wściekła bo na powitanie z nikim nie lubię się całować i już podawanie ręki uważam za niepotrzebne i nie higieniczne. Można skłonić śliczną główkę, ale nie we Francji. Zostałam odnaleziona przez moich kolegów, którzy też mieli paru znajomych do wycałowania. Był na to sposób, sporo się napić w ramach narkozy i znieść smrodliwe wyziewy palaczy i śmierdzi-gębów z refluksem.  Po kilkuset pocałunkach, zwiędnięta jak stary por, zaczęłam udawać, że kaszlę i mogę zarazić. Metoda była niezła na trzeźwych, ale po kilku winach każdy chciał się nabawić kaszlu od polskiej cycatki.. Okropny  zwyczaj całowania obcych ludzi i to nawet na trzeźwo dotarł do Polski trochę później, teraz przybrał straszne rozmiary. Całują mnie wszyscy, nawet […] Read More

    Festiwal

    Kwiecień 10, 2019 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Kiedyś, bardzo dawno, gdy byłam studentką  ASP zapytano mnie gdzie bym chciała mieszkać w Warszawie. Bez namysłu odpowiedziałam, że w Filharmonii. Najchętniej na poziomie balkonu, ładne studio z okienkiem na salę i nagłośnieniem ale możliwym do wyłączenia. W Filharmonii czuję się jak w domu. W Operze podobnie, ale mniej bo za duża dla jednej osoby. Ostanie lata w Wielkanoc nie było mnie w Warszawie, więc uciekał mi Festiwal Beethovenowski Elżbiety Pendereckiej. W tym roku załapałam się na początek i od razu mam weselsza minę. Mówi się, że muzyka łagodzi obyczaje. To prawda. Buduje nastrój w filmie, wzmacnia efekty, kołysze romantycznie w scenach miłosnych. Chciałam napisać, erotycznych, ale jest ich coraz mniej. Tego, co kotłuje się pod kołdrą, nie można nazwać erotyką, tym bardziej, że okazuje się, że kochankowie są w majtasach i podkoszulkach. Ale, ad rem, czyli Festiwalu. W tym roku przede wszystkim, dzięki memu Przyjacielowi Waldemarowi Dąbrowskiemu, czcimy słusznie Stanisława Moniuszkę, tak wszystkim obrzydzonego przez szkolne akademie i patriotyczne koncerty w czasach, gdy byłam pannicą słuchającą Bacha. Na słowo „Halka” robiło mi się słabo. Dopiero wysłuchawszy „Strasznego dworu” na otwarciu Opery Narodowej we wspaniałym wykonaniu przez chwilę lubiłam Moniuszkę, ale mi szybko przeszło, bo u mnie w domu uważany […] Read More

    Bakalarze

    Marzec 30, 2019 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Bakalarus to w bardzo starej polszczyźnie nauczyciel. Moje nazwisko pochodzi od tego słowa. Tak twierdzi mój ulubiony profesor Bralczyk. Moje drugie nazwisko – Lemaitre, znaczy po francusku mistrz, czyli znowu nauczyciel. Ja do nauczycieli mam słabość, bo miałam przeuroczych i bardzo wykształconych staruszków i staruszki – hrabiny już w szkole podstawowej i liceum, bo to i to było razem. Nam dzieciom, a właściwie dziewczynkom, bo chodziłam do żeńskiego liceum z podstawówką, wydawali się śmieszni, a oni chyba nas nie lubili, bo dwunastolatek myśli o wszystkim, tylko nie o fizyce i matmie. Jedno jest pewne, wszystko co wiem na nie interesujące mnie tematy to ich zasługa. Największy wpływ na mnie miała rusycystka, Czesława Panczyszyn – czterdziestolatka, która uczyła nas rosyjskich piosenek z puszczanych płyt i wierszy których uczyliśmy się na pamięć. Dzięki niej mogłam przetłumaczyć w Nowym Jorku skrypt o Michale Czechowie z rosyjskiego na angielski i zarobić kupę kasy. Była to moja pierwsza i ostatnia praca w Ameryce. Angielskiego uczył nas Wojtek Wanacki, młody, złośliwy, nowoczesny facet. Ponieważ początkowo mnie nie lubił i nazywał Bakła, uczyłam się, żeby mnie nie przyłapał. Nasza przyjaźń zaczęła się, kiedy w liceum rzuciłam w niego, celnie, krzesłem za tę Bakłę.  Dyrektorka chciała mnie zawiesić, […] Read More

    Fuenta Ventura

    Marzec 25, 2019 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Moje pobyty w upalnych krajach są limitowane czasem lotów. Na Wyspy Kanaryjskie leci się 5 godzin, których nie zauważam z powodu ciekawej książki. Czytam bowiem ręcznie i tablet nie daje mi przyjemności płynącej z zapachu papieru i druku, oraz szelestu kartek. Lubię wychodzić z lotniska w aksamitne, pachnące pomarańczami powietrze i  ciekawość w sprawie hotelu, bo zdarzają się koszmarne. Wyspa jest żużlowa i dość paskudna, bo byłam na wycieczce objazdowej, ale można siedzieć w oazie hotelowej i pływać, zamiast wchodzić i wychodzić z autokaru, oraz rozmyślać, co będzie jeśli autokar spadnie w przepaść. 4 gwiazdki to niby mało, ale ten hotel, w którym mieszkam jest na poziomie 5 gwiazdek. Tym razem trafiłam genialnie i polecam. Hotel Rio Calma. Jest wielkim, 5-cio piętrowym, para- mauretańskim pałacem z trzema basenami, widokiem na niebywale niebieski ocean Atlantycki i doskonałym jedzeniem oraz pachnącą kawą i szampanem do śniadania.  Tu uwaga! Biuro podróży ITAKA nie płaci mi za reklamę, a nawet o niej nie wie, a piszę to, żeby nie wybierać na tej wyspie innego hotelu niż ten, bo jest doskonały i stoi w olbrzymim, palmowym ogrodzie botanicznym. No i…mało w nim dzieci, ale tę lukę wypełniają mateczki w ciąży, nagrzewające dzidziusie. Nie wiem czy […] Read More

    Papuga z brodą

    Marzec 17, 2019 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Polki i Polacy są najwierniejszymi fanami mody i to na wszystko. Nagle dziewczyny nastrzyknęły sobie usta i oto kawalkada glonojadów z parówkami pod nosem. Potem moda na posiadanie dzidziusia w wózku – czołgu z rur kanalizacyjnych, która wyparła peruwiańskie chusty w których z przodu dyndał potomek, a szkoda, bo u nas w Miasteczku Wilanów nie można chodzić po chodnikach, którymi jeden za drugim suną  wózki. Trudno, żeby młode matki zajęte rozmowami przez komórkę jeździły po jezdni. Co bardziej kokieteryjne dziewczyny dolepiają sobie gęste jak szczotka i długie jak u sarenki rzęsiska, a większość wstrzykuje sobie restylan w policzki i wygląda na gwiazdę z filmu Chłopi, tyle, że nie krasi ich burakiem, choć modny, ale do jedzenia. Widać to w trendy restauracjach. Carpaccio z pieczonego buraka, szykownie jest zjeść i wyglądać jak wampir. Piszę tak, bo poza sokiem, buraków nie lubię bo plamią na czerwono resztę jedzenia na talerzu i zęby. Zaczęłam łagodnie, ale powodem tego narzekania na „owcze pędy”  naszych elegantów są brody. Nagle pojawiły się zakłady pielęgnujące owłosienie na twarzy. Koło mnie jest kilka. Próbowałam zapuścić brodę, bo bym miała blisko, ale nici. Amatorzy bród zdominowali miłośników antycznego wygolenia twierdząc, że broda była modna i w Grecji i w […] Read More

    Społeczny HALNY

    Marzec 11, 2019 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Bardzo lubię międzywojenne powieści, a szczególnie te Michała Choromańskiego, których akcja toczy się w Zakopanym i dotyczy elit Warszawskich, które spędzały tam wakacje z autorem, kompozytorami, poetami, różnymi dziwakami i malarzami z Witkacym, na czele. Jeździli dorożkami albo sankami i pili w setce knajp, albo grali w brydża. To były czasy. Jedną z najlepszych i najdowcipniejszych książek M. Ch. jest „Zazdrość i medycyna”. Powodem szaleństwa w które wpada zazdrosny mąż jest wiatr halny, który powoduje u wszystkich dziwne zachowania, a u słynnego doktora totalnego świra. Książkę polecam. Ma ogromne walory poznawcze i opisuje nie istniejący świat inteligencji i intelektualistów, których zaczarowały Tatry. Było malowniczo i erotycznie a wojna była ante portas, ergo- tuż. Ostatnio spotykam się wśród znajomych z objawami takimi, jakby wiał mega halny. Wszyscy spięci, nieobecni duchem, drażliwi, przewrażliwieni na swoim punkcie. Mówiący dużo i w kółko to samo. Jakby na pograniczu niewytłumaczalnej histerii. Najbardziej cenione są opowieści o chorobach z detalami i wzajemne dyskredytowanie historyjek przez małżonków z dużym stażem. Jak kogutki w Meksyku. Już nikt się nie ukrywa, że zwariował.  Ostatnio zawiał halny na eleganckiej kolacji. Ciut zniszczony kolega, nagle powiedział, że na wory pod oczami, najlepsza jest maść na hemoroidy, bo obkurcza naczynia. Jem sobie […] Read More

    „Astrologia i zdrowie”

    Marzec 04, 2019 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    To tytuł mojej ostatniej książki napisanej dla Polfarmy na prezenty dla przyjaciół firmy. Wyszła prześlicznie i doszłam do wniosku, że nie tylko lekarze interesują się chorobami a astrologia  w ostatnich czasach osiągnęła szczyty popularności. Postanowiliśmy z Wydawcą, że książka powinna „trafić pod strzechy” apartamentowców. Na co mam nadzieję. To już mój trzeci poradnik astrologiczny. Pierwsze były: „Jak stracić przyjaciół- poradnik astrologii negatywnej” i „ Jak zyskać przyjaciół, poradnik astrologii pozytywnej”.  „Astrologia i zdrowie” zabawnie opisuje charaktery osób spod konkretnych znaków i choroby na które najczęściej zapadają. Jest wiele publikacji na ten temat i są statystyki, które dokładnie określają dolegliwości częstsze u pewnych znaków. Sporo na ten temat przeczytałam. Generalnie, jedne chorują bardziej, inne prawie wcale, co wpływa na usposobienie i seksualność, a to interesuje większość czytelników. Astrologią zajmuję się od czasów nowojorskich, gdzie słuchałam wykładów astrologicznych na astronomii i bardzo dużo się nauczyłam. Niektóre znaki rozpoznaję bezbłędnie od pierwszego wejrzenia, co bardzo dziwi ich posiadaczy, czasem muszę pomyśleć, ale zawsze trafiam we właściwy trygon. ( sprawdzić w necie). Astrologia jest starą nauką, w wieku matematyki, ma ponad 4000 lat. To informacja dla niedowiarków. Moja książka jest z założenia żartem, ale zawiera solidne informacje. Opisuję w niej mężów i żony z […] Read More

    Strony