Jestem w Sopocie i nie ma osoby, która by nie zaczynała rozmowy od:„ jakie to straszne!” Ja jestem przygnębiona, bo z Pawłem Adamowiczem mieliśmy wspólnych znajomych, którzy są w zupełnej rozsypce. Nie wiadomo co pisać, bo wszyscy mówią to samo i ja to potwierdzam. Był przemiły, pogodny, ze znakomitym refleksem, a z żoną tworzyli uroczą atrakcję towarzyską, co widziałam na przyjęciu u naszych wspólnych znajomych. Cały czas myślę, jak to możliwe, żeby przy takiej liczbie ochrony, a raczej facetów w kombinezonach i tłumie na scenie, ktoś mógł na nią wejść z nożem i zadać tak profesjonalnie komandoskie ciosy? Dlaczego wariat hulał i chwalił się, że zabił? A skąd wiedział, że zabił? Czy był pod wpływem narkotyków? Czy wiadomo, pod wpływem czego był? Gdzie kupił nóż? Kto mu dał identyfikator, na jakie nazwisko? Gdzie nauczył się wbijać nóż z taka maestrią? Dlaczego skoro miał prywatne animozje nie zabił Prezydenta na ulicy kiedy kwestował i rozdawał pączki, a wybrał się na imprezę Owsiaka? Może to nie przypadek? Wyglądało to na przemyślany czasowo i miejscowo zamach profesjonalnego mordercy. To drugi taki mord 100-lecia. Prezydenta Naruszewicza też zabił w warszawskiej Zachęcie wariat- malarz Niewiadomski, ale motyw był polityczny. On też się chętnie przyznał. Były […] Read More
Lata mieszkania w Nowym Jorku nauczyły mnie społecznego myślenia. To chyba najsłabszy punkt Polaków, ale nie wszystkich. Polacy, tak jak plemiona pierwotne i pszczoły, zabiją w obronie swojej rodziny, jaka by nie była, a to, co ich nie dotyczy , niech się samo martwi. Pszczoły mają tak samo, tyle, że nie rządzą nimi kaczki. Właśnie wracam z imprezy Wielkiej Orkiestry przy molo w Sopocie i uśmiecham się pod wąsem. Tłumy czerwonych serduszek, mają je podoklejane nawet psy, małe i duże. Dzieci po kilka, bo dostaje się za każdą wpłatę. Ja też mam kilka, bo w Owsiaka wierzę i uważam za bohatera narodowego. Z małej imprezy stworzył kolosa, nie tylko w Polsce. Jest to jedyne tego typu zjawisko na świecie. Jakoś tak się dzieje pod wpływem orkiestry, że społeczne myślenie ogarnia wszystkich, nie tylko Polaków i dzięki temu można leczyć najnowocześniejszym sprzętem, na który państwa nie stać, bo jak zapłaci pensje (ładne panie po 60000 zł miesięcznie) i poobiecywane kwoty, to zostaje tylko na nagrody dla zapracowanych, jak konie w kopalni, ministrów. Nie było nigdy tak prospołecznej, jak Owsiak, osoby w naszym kraju. Z niezrozumiałych powodów są beneficjenci łapówek socjalnych, którym Pis zdołał wmówić, że Owsiak jest złodziejem, co uzbiera, to […] Read More
Sopot to miejsce, gdzie czuję się najlepiej. Oczywiście w Polsce. Za Sopotem, Busko Zdrój i Kraków. Warszawy, jako rodowita Warszawianka, nie lubię, bo jest bezduszna i nie ma centrum. Jednym z powodów, dla których cenię wyżej wymienione miasta, jest możliwość egzystowania bez samochodu. Idzie się ulicą i mówi- dzień dobry. Powietrze czyste, knajpy jak grzyby po deszczu, piękne światło i eleganccy ludzie. To Sopot po sezonie. Sopot zimą jest fantastyczny, bo choć plażowanie utrudniają sztormy, to za to można z sopocianami włóczyć się po Monte Casino. Sopocianina poznajemy po psie i tym, że się nie rozgląda. Nowojorczyka w NY można poznać po tym samym, a turystę po zadartej głowie i tym, że jest Japończykiem. W tym roku zima w Sopocie, poza kilkudniowym sztormem, jest ciepła i przypomina zimę w Paryżu. Mżawka i troszkę śniegu, do smaku. Wystarczy ciepły płaszcz i szal. Komu wystarczy, temu wystarczy, polskim Eskimosom, nie. Jak na złość, w tym sezonie modne są stroje polarne. Identyczne, pikowane, przeważnie czarne kurtki z kapturem obszywanym futrem z całego lisa i czapki z pomponem, też z lisa. Taki ekologiczny trend lokalny. 100 lisów na 100 lecie! Trudno, że jest plus 8 stopni, kosztowna kurtka musi się zamortyzować. Większość osób […] Read More
Nie pogrążyłam się ani na jotę w szaleństwie prezentowym, bo akurat dostarczono mi autorskie egzemplarze mojej najnowszej książki „ Astrologia i zdrowie”, którą napisałam dla Polfarmy i filiżanki porcelanowe z moimi kotkami, pięknie wykonane dla Desy Unicum. Miło jest uniknąć czegoś, co przypomina ucieczkę ludności ze Lwowa, po wkroczeniu Ruskich. W tym roku obłęd zakupowy sięgnął szczytu. Powodem jest to, że mamy za dużo pieniędzy, a od jakiegoś czasu zerwaliśmy z oszczędzaniem, wręcz przeciwnie, beztrosko się zadłużamy. Żegnajcie książeczki oszczędnościowe i skarbonki. Wydajemy do ostatniego grosza. Ja bym się zastanowiła. Jest 9 rano, Wigilia, a ja wsparta o czerwono obleczone satyną poduchy, nic nie muszę, bo do wieczora daleko a prezenty spakowałam wczoraj. Życie Singla docenia się najbardziej przed wszelkimi obowiązkowymi świętami rodzinnymi, kiedy wszyscy pędzą, a singiel sobie czyta książkę, bo do wieczora daleko. Dziś, jak co roku, myślałam o swoich Wigiliach w rodzinnej Zielonce. Jako tłuściutka dziewczynka, jedynaczka uwielbiająca jeść, w Wigilię wstawałam rano i wiedziona kakofonią zapachów szłam w filcowych paputkach i flanelowej koszulce nocnej do kuchni coś chapnąć, bo nikt nie miał czasu zrobić mi śniadania. Kuchnia była duża. Na kredensie, parapecie, stole i szafkach, a nawet krzesłach stały półmiski z pierogami, śledziami, ciastami i wszystkim, […] Read More
Zimy nie ma a Święta są i jak co roku wszyscy wariują i kupują niepotrzebne nikomu prezenty. Najzabawniejsze są zestawy typu: mydło, powidło, brelok do kluczy wielkości słoika, w kształcie łabędzia, czekolada i woda po goleniu nóg, albo: krem do rąk z kasztanowca wołyńskiego, odsiwiacz z czarnych jagód, dezodorant ekologiczny ręcznie robiony z mniszka lekarskiego z domieszką tarcicy sosnowej, mydełko z pozytywką i jasiek pokryty skołtunionym misiem, ale nie prawdziwym, bo te śpią. Wszyscy zaaferowani, bo takie ilości towaru kastrują nawet największego, pukniętego chcieja. Tu choinka zdobna w białe gluty, tam świetlisty jelonek, zwisają chińskie łańcuchy i bombki wielkości sputnika. Wszystko na kupie, pod okiem zestresowanych ekspedientek pochodzenia wschodniego, które nic nie kapują, ale udają, że tak i zamiast 20 deko ciastek ekologicznych, dają 20 sztuk, czyli kilo. No i śmiechu kupa. Dobrze, że nie pracują w aptece. Nie ma nic gorszego niż zbiorowa świąteczna histeria. Jest to zjawisko ogólnoświatowe. W zeszłym roku na Manhattan przyjechało 7 milionów turystów zobaczyć ruchome wystawy sklepowe i setki oszalałych Mikołajów trzęsących dzwonkami . Przodowali Japończycy z torbami większymi niż oni sami. 20 i po 5 toreb, zajmowało cały autobus. U nas luźniej, ale nie za bardzo. Tu pytanie? Skąd się biorą tłumy ludzi […] Read More
Mówi się, że teraz korporacyjne zuchy się przepracowują i nie mają chwili dla siebie, bo muszą spłacać kredyty, które nie są przymusowe, ale wszystkie „słoiki” biorą. Dają, to brać i zajechać do rodzinnej wioski wielką, czerwoną para-ciężarówką w której ginie anorektyczna żonka z 500+ w brzuchu, koleżanka z sąsiedniego chutoru i niemowlę w ogromnym siedzidełku. Z jednej strony wyścig szczurów, a z drugiej mam ciekawe spostrzeżenie. Jako wolny strzelec, nigdy nie pracowałam i nie miałam szefa, a wolne dni miałam, od studiów na ASP, w nosie. Wymaga to nieprzyjemnej samodyscypliny. Załatwiam po kilka spraw na raz, dotyczą one galerii w których sprzedaję swoje dzieła i dziełka (Katarzyna Napiórkowska – galeria Desa Unicum, Galeria Marriott) i wydawnictw, w których wydaję książki. Wszystko odbywa się drogą mailową i smsami, których jestem absolutną królową. Nawet młodzież dębieje widząc moje migające paluszki. Piszę informacyjnego maila do szefa wydawnictwa, sprawa pilna, sam prosił o pośpiech, a tu: „Do 10 października jestem na Targach w Honolulu, chętnie skontaktuję się po powrocie.” Super, ale jest 25 września. Wydawnictwo bez szefa prawie miesiąc? A jednak. Albo: „obecnie(!!!) przebywam poza biurem, w sprawach pilnych proszę się kontaktować…”, tu telefon zupełnie nieznanej nikomu myszki, która, gdy dzwonię, życzliwie radzi poczekać […] Read More
Tak określa się dzieci, choć nie zawsze są powody. Natura tak to zorganizowała, że rodzice i dziadkowie drących się po nic pociech, nie zwracają na to uwagi i jeszcze mają pretensje, gdy ktoś ośmiela się zwrócić uwagę. Lepiej żebym o dzieciach nie pisała, bo nie zważając na moją 20 letnią opiekę nad domami dziecka, przyprawiono mi gombrowiczowską gębę osoby która nie lubi dzieci. Jestem za to potępiana przez rodziców diabłów wcielonych, wrzeszczących bez powodu, wpadających na mnie na mini hulajnogach, szarpiących psy (własne raczej, ale jednak) Zakładając, że połowa dzieci jest grzeczna, a połowa nie, lubię tylko 50%. Teraz dzieci są źródłem dochodów, więc nie wypada im zwracać uwagi, bo mogą donieść na Policję, a 500+ piechotą nie chodzi, a 1500 tym bardziej. Do napisania tego ryzykownego tekstu skłoniło mnie zachowanie jedynej dwójki dzieci 7 i 8 lat, z którymi tatuś przyjechał do bardzo kosztownego Spa o profilu rehabilitacyjnym, ku radości starszych osób, które uciekły na 2 tygodnie od rozpuszczonych wnuków. Dzieci drą się bez przerwy. Najlepiej im idzie na basenie, bo dobrze niesie. W nadmuchanych rękawkach grają, piszcząc, z tatusiem w piłkę, która spada na niemieckich staruszków. Tym opada sztuczna szczęka ze zdumienia. Gdy piłka pacnęła 20 cm ode […] Read More
Bajka o słoniu Trąbalskim ogromnie mnie bawiła gdy byłam dzieckiem, a teraz jest pociechą, bo był zapominalski, a ja czasem też. Nie będzie ani o mnie, ani o słoniach, tylko o kierowcach i chamstwie. Chamiejemy w postępie geometrycznym. Nieszczęśni, zakompleksieni kierowcy, trąbiący jak szaleni, to posiadacze małych penisów, zwani przeze mnie -”trąbalscy” stali się królami jezdni gdzie trąbią bez powodu, co skrzyżowanie, co skręt w prawo i w ogóle, aż się trzęsą z wściekłości, zwykle bez powodu. W moim felietonie do Playboya napisałam, że jest duża analogia miedzy kierowcą, a kochankiem. Tak jak facet jeździ i zachowuje się w samochodzie, tak zachowuje się w łóżku. Jeśli jest agresywnym kierowcą, należy przemyśleć, czy aby nie będzie gwałtownie hamował i ruszał, skręcał w łóżku itd. Nie wspomnę o tych, którym gaśnie silnik i ciamajdach piłujących skrzynię biegów, które zapominają zmieniać. Przeważnie polski kierowca, więc i kochanek, jest niecierpliwy, nie wiadomo dlaczego aż tak się spieszy i czemu trąbi, skoro ktoś przed nim nie może jechać szybciej, bo przed nim jeszcze pięciu niecierpliwych stoi i trąbi. Wariujemy. Kiedyś jeden z zalotników wiózł mnie z Krakowa samochodem. Zrezygnowałam celowo z Pendolino, bo byłam ciekawa jakim jest kochankiem. I się dowiedziałam. Przez radio Info ryczeli […] Read More
Bardzo lubię zwierzęta, szczególnie psy, a powinnam koty bo je ciągle maluję. Po prostu się wdzięczniej wyginają i są trochę znakiem graficznym. Nie mam ani kota, ani psa, węża, chomika, warana, świnki morskiej, ani nawet zwykłej. O żółwiach nie ma mowy, a rybki to już naprawdę horror i można dostać od wody reumatyzmu. Tu miłośnicy rybek mieszkaniowych zazioną nienawiścią do mnie, choć jestem niewinna, bo na widok czegoś co się bez przerwy rusza, dotyczy to również ludzi, mnie mdli. Sprawa błędnika. Z zawodu jestem malarką nazywaną- „ Witkacy w spódnicy”, ale od Niego poza milionem rzeczy, różni mnie to, że on nie rysował pejzaży ani zwierząt, a ja bardzo często. Do rysowania tak zwanych po angielsku, petów, czyli pupili zmusiła mnie dola artysty, który musi płacić czynsz na Manhattanie pełnym osób zwariowanych na punkcie swoich zwierząt. Samotność miesza im rozum i mylą psy i koty z dziećmi, wnukami i mężami. Moja firma portretowa szła sobie dobrze, aż tu nagle zadzwonił kolega, że zaprzyjaźniona wdowa chce portret swojego psa Collie. To ładne psy, więc się zgodziłam myśląc, że pies będzie dodatkiem do pani, a nie odwrotnie. Pani była trochę zdziwiona gdy jej powiedziałam, że ma przynieść apaszki i kapelusze, oraz biżuterię, […] Read More
Chodzi o blog, jeszcze się nie zdarzyło, żebym się tak bardzo spóźniła. W sobotę nie było o czym pisać, bo dyskusje i pertraktacje dotyczące Marszu Wolności trwały. Czułam się jak na babskim wieczorze. Co minuta zmiana zdania, wypominki, prześmiewki, deklaracje, darcie pierza… Najciekawszy w tym był Prezydent wszystkich Polaków. Nadąsał się i powiedział, że nie przyjdzie. Jak Hanna Gronkiewicz zabroniła marszu, miał cykora. Wszyscy się ucieszyli, a tu nici. Oznajmił, że będzie i da radę Narodowcom, bo są fajne chłopaki i się z nimi ułoży. W niedziele podróżowałam samochodem, puściłam Hymn w radiu, ale nie śpiewałam bo chór był lepszy. Można by zapraszać chóry do śpiewania „ Sto lat”, bo od urodzenia słucham jakichś zawodzeń i pijackich wyć. Śpiewy chóralne zostawmy Rosjanom. Kiedy przyjechałam, wieczorem w TVN były skąpe informacje i fragmenty odsłonięcia pomnika garnituru z brązu. Jak się okazało rzeźbiarze też mogą fałszować i są lepsi i gorsi. Jak się takich dwóch weźmie, to wychodzi pomnik Mao Tse Tunga w Warszawie. Boże, zrób coś! Tak bez przerwy nas nie można karać kolejnymi plagami. W niedzielę nie było kiedy i co pisać, bo pokazywali łuny z petard i hasła, takie jak zwykle, a pisowscy politycy i ich media twierdzili, że […] Read More
