Nareszcie miałam okazję, żeby nie mieć okazji i czasu na oglądanie mojej ulubionej stacji TVN24. Zamiast tego grałam w brydża w Krakowie. Potem byłam zaproszona przez panią dyrektor, Agnieszkę Kalinowską, dobrego duszka mojej Fundacji przed laty, na bankiet z okazji jubileuszu prześlicznego hotelu Mercure, tamże. Hotel jest skromnie eksponowany, choć mieści się naprzeciwko Galerii Krakowskiej, do tego stopnia, że rdzenny taksówkarz nie wiedział gdzie to. Ja wiedziałam bo jestem z Warszawy, i zamieszkałam w ślicznym pokoju z wielkim telewizorem, ale byłam zbyt zajęta, żeby zerknąć. Co za ulga, mózg rozkurczony, mina wesoła, żyć się chce. W tym idyllicznym stanie, udałam się na bankiet z cudnym jedzeniem i doskonałymi alkoholami. Gapiłam się wzrokiem portrecistki na prześliczną, korporacyjną młodzież. W mojej generacji średnia urody była niższa, nawet dosłownie, bo panny teraz mają po dwa metry, plus obcas. Panowie wysocy, ale mniej. Może dlatego, że nie założyli obcasów. Swoją drogą, powinien być „ dzień na obcasach” dla panów, żeby zobaczyli jak się fajnie w nich chodzi, szczególnie po schodach i nierównych chodnikach. Niby takie mądre mamy kobiety, a dają się zwariować. Po co sobie robić krzywdę, wykręcać stopy, rujnować kolana i panewki biodrowe? To, że buty są wygodne, nie znaczy, że kości się […] Read More
Od dawna pisałam do miesięcznika „ Skarb” wydawanego przez Rossmana. Duża grupa fanek, które pozdrawiają mnie radośnie w kurortach i Warszawie, to wielbicielki moich felietonów. Agata Młynarska zrobiła z branżowej gazetki – katalogu o małym nakładzie doskonałą gazetę, która ostatnio miała nakład około 500.000 egzemplarzy. I tyle właśnie poszło na przemiał w październiku 2016. Cały nakład został wycofany z powodu zamieszczenia dwóch tekstów o 500+. Załączam mój. Został napisany na zamówienie i zaakceptowany przez naczelną, Agatę Młynarską i Rossmana. Nie podobał się podobno tym, którzy wymyślili 500+, bo obrażał uczucia czytelniczek i ogólnie, prawdziwych Polaków. W związku z tym Rossman zareagował histerycznie i dał się zwariować. Wycofali cały nakład i zniszczyli. Szkoda, że nie spalili na stosie, bo tak się robi z nieprawomyślnymi dziełami, a w krajach demokratycznych szczególnie. Uprzejmie zawiadamiam, że mamy do czynienia ze spektakularną, przerażającą, cenzurą. Tego jeszcze u nas nie było, a jak było to za komuny. Oczywiście wyleciałyśmy z Agatą z pracy. Nikt nie pomyślał o naszych czytelniczkach, kołtuńska – dobra zmiana, zmusiła firmę Rossman do wyrzucenia w błoto, ogromnej sumy pieniędzy, bo wydrukowanie takiej eleganckiej gazety jest bardzo kosztowne. Ciekawe czym im zagrozili? Jak nie wiadomo o co chodzi, chodzi o pieniądze. Agata, […] Read More
W poniedziałek tysiące ubranych na czarno obywatelek i obywateli Polski, oraz nasi sympatycy na całym świecie, wyszli na ulice aby walczyć o prawa człowieka, które od roku wiszą na włosku. Specjalnie piszę o prawach człowieka, bo decydowanie o własnych wyborach i własnym ciele, jest podstawowym prawem obywatela, kobiety więc, też. Protest przeciwko zaostrzeniu ustawy antyaborcyjnej był wyrazem potrzeby kobiet do samostanowienia i manifestacją naszej siły. Było na co popatrzeć. Osoby w różnym wieku, ale głównie bardzo młode kobiety i dziewczyny, mnóstwo mężczyzn i dzieci, wszyscy na czarno, wszyscy pogodni i pewni swojej racji. Oczywiście byłam na Placu Zamkowym i pomimo ulewnego deszczu i braku parasolki stałam wśród tłumu, który manifestował swoje europejskie, demokratyczne poglądy. Było nas kilkadziesiąt tysięcy!!!!! Trudno powiedzieć, bo ludzie stali od Nowego Światu i Świętokrzyskiej, na całym Krakowskim Przedmieściu, aż do Zamku Królewskiego, ale wypełniali też, Starówkę i Senatorską do placu Teatralnego. Był niewyobrażalny tłok. Z obcych parasoli kapało na głowę, a my stałyśmy z Joanną Dark pod kościołem św. Anny, jak mokre pingwiny, ale wiedziałyśmy po co stoimy. Wszyscy wiedzieli, że tylko kobiety mogą powstrzymać fanatyków chcących sprowadzić nas do średniowiecznej roli i to w środku Europy w XXI wieku. Nie do wiary, ale to się […] Read More
Ku zdumieniu większości znajomych, jestem fanką polskiego kina, choć z natury jestem pogodna i wesoła. Bywam w Gdyni od 1985 roku, kiedy zaczęłam wpadać do Polski z NY. Właśnie minął 41 Festiwal Filmowy gdzie obejrzałam kilkanaście filmów, ale część niepotrzebnie. Wystarczył by „Ostatnia rodzina”, o Beksińskich ze światowej klasy rolą cudownego aktora, Andrzeja Seweryna , jako ojca i Dawida Ogrodnika, jako Tomka syna malarza, w tle pięknie zagrana, matka. Treść filmu ma wymiar greckiej tragedii w warszawskim blokowisku. Idealnie zrozumiał to młody reżyser Jan Matuszyński, który zachwycił mnie swoim zmysłem obserwacji. Słyszałam, że malarz miał problemy, ale dopiero film narysował poplątane losy geniusza, jego niestabilnego psychicznie syna i żony prowincjonalnej mateczki, o własnym, skutecznie wiodącym rodzinę, rozumie. Śladu szpanu. Pokazuje to depresyjna scenografia i bardzo dobre kostiumy, czyli nijakie łachy, w których chodzi cała rodzina, w końcu, bogatego faceta. Skromne, przeciętne życie, więc skąd te arcydzieła? Dybuk malował? Gdzie siedzi demon, gdy mistrz je krupnik w kuchence, otoczony boazeriami z lat siedemdziesiątych z widokiem na straszne blokowisko? Kto prowadzi rękę tego skromnego inżyniera- melomana i gdzie ucieka, gdy bohater patrzy jak mu świruje jedyne dziecko. Zdzisław Beksiński był wielbionym przez koneserów malarzem, jego gwiazda świeciła najjaśniej w latach dziewięćdziesiątych, […] Read More
Kupując mieszkanie w miasteczku Wilanów nie myślałam, że za ciężkie pieniądze będę mieszkała na placu zabaw. Nie mam nic przeciwko dzietności, ale ilość mateczek z wózkami, w których siedzą głównie bliźniaki (wiemy, jak to się może skończyć) jest horrendalna. Strach nie mieć dziecka, albo wnuka . Wózki są z rur i tkanin, głównie szarych i brunatnych. Na bliźniaki są dwa modele. Koło siebie, albo jedno za drugim, a z tyłu gadająca przez komórkę dumna matka Polka, która też występuje w dwóch podstawowych formach, szparaga, albo słoniczki. Ta druga coś zawsze podżera, a pierwsza z miną średniowiecznej męczennicy snuje się po ścieżkach rowerowych i pasach na jezdni, na których zwalnia prawie do zera. Żadna nie jest pogodna, a uśmiecha się wyłącznie widząc identyczną koleżankę, też z wózkiem, może z nią być pies z długą smyczą, przez którą skaczą przechodnie. Ulica Sarmacka przypomina przedszkole i żłobek na spacerze. Tyle, że wychowawczyń nie widać spod maluchów. Dla osób bezdzietnych i rowerzystów, nawet tych z pełnymi dzieci siodełkami, po prostu nie ma miejsca. Resztki chodników zajęte są przez nieprzewidywalne trzylatki na hulajnogach. Kiedyś, gdy rodzenie dzieci nie było nagradzane finansowo, ale za to przedszkola i szkoły były za darmo, dzieci bawiły się w parkach […] Read More
Każdy ma, a nie każdy wie w jakim stanie. Ja myślałam, że w super, a tu nagle okazuje się, że zamiast łabędziej szyjki mam zwyrodniałą szyję kury. Zabawne, bo do czasu rezonansu robiłam wszystko żeby mnie sparaliżowało. Siłownia, maszyny na wzmocnienie góry pleców, pływanie żabką, silne masaże karku, no i kręcenie głową aż chrupało. Żadnej z tych rzeczy robić mi nie wolno, bo pożałuję. Właśnie wróciłam z cudnego Art. Spa Bristol w Busku, gdzie się rehabilitowałam laserami, kinezoterapią i moczyłam w najzdrowszej na świecie siarce. Jest to miejsce piękne, pełne obrazów i ze specjalistami światowej klasy. Wiem co mówię, bo rehabilituję się w podróżach, wszędzie gdzie jest to możliwe. Moi przyjaciele rówieśnicy, którym wydaje się, że rehabilitacja powinna być wtedy, kiedy człowiek się rozleci, albo nie może ruszyć, są w błędzie. Gdyby nie lekkie zawroty głowy przy zmianie pozycji, to bym sobie robiła regularnie krzywdę, bo kark nie bolał. Czemu to piszę? Piszę, bo naprawdę się zdziwiłam, że skoro tak zdrowo żyję, nie jem mięsa, jeżdżę na rowerze i to prawie codziennie, staram się być całe lato na powietrzu, siedzę prosto itd. to nie mam prawa mieć kłopotów. Piszę o tym namawiając na badanie osteoporozy i rentgeny kręgosłupa, bo […] Read More
Proszę mi Wierzyć, że widzę dwa razy więcej niż przeciętny człowiek. Dotyczy to rzeczy pięknych, ale tak samo paskudnych. Całe życie patrzę i analizuję. 5 lat na akademii Sztuk Pięknych na wydziale malarstwa zrobiły swoje. Nawet oczy mi inaczej pracują. Stoję tuż przed sztalugą, czyli patrzę na obraz z bardzo bliska, a maluję pejzaż, który jest kilometr ode mnie. Oko musi tam polecieć, zabrać wszystko co ważne i wrócić z informacją do głowy i ręki, która wykonuje kilka pociągnięć pędzlem, lub pastelą i oko znowu leci w inne miejsce, aby wrócić z informacją. Akomodacja szatańska, ale się tego nauczyłam, tak jak mieć jedno oko zamknięte a drugie otwarte i to dowolnie długo. Jednym okiem lepiej się łapie ostrość z bliska. Ten fachowy wstęp ma na celu legitymizowaniu mnie jako znawcy piękna z dyplomem, z wyróżnieniem. Powodem jest to, że chcę ocenić urodę Polek w kategoriach pór roku, tak jak zrobiłam to z ogierami w mojej książce ”Jak być ogierem do końca życia” Polka wiosenna, o ile nie pożera i nie popija świństwa, co ją rozdyma jak słonicę, jest mega zjawiskiem. Ja zwracam uwagę na skórę i włosy. Skórę mamy cudną, lekko beżowa, o zamszowej powierzchni. Czasem stoję kolo pięknej […] Read More
Panuje skądinąd prawdziwa opinia, że nie przepadam za dziećmi. Z dziećmi, jak z pierogami, są z różnym nadzieniem i z różnego ciasta. Ogólnie nie lubię, a moje domowe z kapustą i suszonymi grzybami, z ciasta bez jajka lubię. Ruskich i wynalazków wegańskich z kaszami, nie znoszę. Właśnie kończę plener malarski z dziećmi z domów dziecka i dzisiaj była gala z występem moich podopiecznych z Kielc, dla gości naszego Hotelu w Myczkowcach. Dzieci same zrobiły i pomalowały maski zwierząt, a do nich poncza z prześcieradeł pomazanych farbami, przy pomocy pędzli i gąbki. Włożę na stronę nasze zbiorowe zdjęcie. Tuzin aktorów, dziewczynek i chłopaków maszerował i tańczył do muzyki z Karnawału zwierząt i innych klasyków, też o zwierzętach, typu- Lot trzmiela. Moja przyjaciółka Basia, kiedyś specjalistka od pokazów mody, zrobiła choreografię i zmontowała muzykę przy pomocy chłopca, który jest naszym Billem Gatesem. Przez 6 dni pracowaliśmy malując ponad godzinę i ćwicząc przez następne dwie. Przyłączyły się do nas dzieci z normalnych domów, które wybłagały u rodziców zabawę z nami. I te i te, grzeczne, doskonale wychowane, uczynne i uśmiechnięte. Żadnej różnicy. Wszystkie dzieci są grzeczne bez rodziców, bo muszą nawiązywać kontakty społeczne i nie maja wyjścia. Mądre adaptują się błyskawicznie, bo czują, […] Read More
Koni żal, ale i kasy. Patrzyłam na zdjęcia TV z aukcji w Janowie. Totalna amatorka i coraz puściej wśród kupujących. Przy stolikach dla gości, kilka osób. To narażanie budżetu państwa na straty. Straszne widowisko, w miejscu, które było naszą chlubą, a konie piękne jak zwykle. Chce się mieć wszystkie. Winowajca podaje się do dymisji, ale jak twierdzi, w poczuciu dokonanej misji. Bełkot. Prezesi zadowoleni, bo niewinni, winna jest cena ropy, dlatego Arabowie nie przyjechali i nie kupili, Chińczycy też się zagapili, po raz pierwszy w historii Janowa. No i, poza tym, aukcjoner do bani i to jego wina, bo był rekomendowany przez poprzednią dyrekcję. Tak się tłumaczy totalne badziewie. Nowy dyrektor zachwycony rezultatami, więc czemu dymisja? Co się dzieje z nami, to raptem 8 miesięcy i takie koszmary? Za moment afera z Prokuraturą i prof. Rzeplińskim. Zupełne bezhołowie. Prawnicy pana Zbyszka udają, że Prokuratura ma prawo kontrolować Trybunał Konstytucyjny, a to bzdura, bo to instancja najwyższa. Pomysł z oskarżeniem o cokolwiek Prezesa Trybunału nie ma sensu prawnego bo to są decyzje zbiorowe członków. I tak dalej. Budzę się rano i zastanawiam, co dzisiaj wymyślą nasze Gremlinsy i dlaczego im to wszystko uchodzi. Słucham komentarzy w sklepach i oglądam wywiady […] Read More
Zrobiłam sobie dwa tygodnie przerwy od wiadomości politycznych, poniekąd z konieczności, bo miejsce w Busku, w którym byłam, celowo, lub nie, nie odbierało TVN 24 tylko propagandowe, straszne programy publicznej TV i Trwam, z dziwnie ubranymi spikerami. Po kąpielach w siarce i przeróżnych terapiach jestem osłabiona i łatwo wpadam w szał, więc wiadomości polityczne eksperymentalnie wyeliminowałam. Trochę byłam ciekawa co się dzieje i miałam nadzieję, że nic, bo wakacje. Wracam ci ja prosto na Szkło Kontaktowe, a tam „ Babiniec” pełną gębą. Posłanka z Pisu w stroju marynarskim i wyczesanym kaczym – blond czubem, z lekką trwałą ondulacją, zupełnie serio, zaproponowała zlikwidowanie Trybunału Konstytucyjnego, bo kiedyś nie było i jakoś szło. Wiadomo komu szło, dlatego soc – Pis zatacza coraz szersze kręgi. Pomysł uwodzicielskiej posłanki, kojarzącej się z Jackiem Lemmonem w filmie „Pół żartem, pół serio” zjeżył mi włos na głowie. Sprawiała wrażenie mocno przegrzanej na plaży, pomimo gęstego upierzenia. Zastanawiam się, po co się takie osoby zaprasza? Gdyby gwiazd prezesa nie zapraszać, to by było znacznie bardziej elegancko i Basia Nowacka ubrana odpowiednio, albo Julia Pitera, bez śladu kokieterii, mogły by coś powiedzieć, bez towarzyszącego jazgotu konkurencji. Na razie idzie w kierunku zlikwidowania Konstytucji, bo też kiedyś nie było. […] Read More
