Ostatnie wpisy

Archiwa

    Kto bogatemu zabroni?

    19 lutego, 2019 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Nikto, to udowodniliśmy robiąc  imprezę z okazji konferencji, która nas nie dotyczy i chyba nie obchodzi. Zjechał tak zwany drugi garnitur, ale dla nas akurat, bo uwijaliśmy się jak w ukropie, żeby Państwo byli zadowoleni. Ciekawe, co by powiedzieli Amerykanie gdybyśmy my chcieli u nich zrobić konferencję o leśnych ludkach Macierewicza, która by ich kosztowała miliony. Mimo wrodzonej uprzejmości chyba by się jednak puknęli w głowę. Wiadomo, że jesteśmy jak młodszy brat starszego brata. Trochę się go boimy i bardzo nam imponuje, choćby był skończonym bałwanem. Robimy co nam każe, może grzebać w naszych zabawkach i zjeść nam deser, no i przylać. Lepiej mu ulegać. Ciekawe, czy to Amerykanie wymyślili tę konferencję właśnie u nas, czy my, jako młodszy brat zaproponowaliśmy, żeby u nas był dom weselny. Jako podatnik wolała bym, żeby moja kasa szła na biedne dzieci, zamiast na setki ochroniarzy i obiadki „jak u mamy” dla kilkuset osób. Zastanawiałam się jak to było z finansami? Konferencja nas nie dotyczyła, ale zyskaliśmy porządnego wroga, bo była anty irańska i mogło im się nie podobać, że się wtrącamy do konfliktu starszych braci, zamiast pilnować swojego coraz dłuższego nosa. Oczywiście to nikomu niepotrzebne zamieszanie odwróciło uwagę od naszego małego biznesmena, kutego […] Read More

    Sztuka konwersacji

    11 lutego, 2019 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Już w starożytności były szkoły retoryki, czyli nauki mówienia i przemawiania, powstała erystyka, nauka o prowadzeniu sporów a w nowożytności uczono posługiwania się językiem, który to język i słowa przezeń stworzone są naszą wizytówką. Od pewnego czasu miałam wrażenie, że głuchnę, bo nie rozumiem co mówią ludzie młodzi. Siedzę w knajpie, obok mnie stolik wesołych małolatów, gadają jak najęci, a ja rozumiem tylko jedno używane w różnych intonacjach słowo, które stało się swoistym hymnem Polaków. U manicurzystki dziewczyny rozmawiają ze sobą a ja słyszę piski i gdakanie. Zmasakrowane słowa bez końcówek i piti, piti. Świetnie pokazał to Marek Koterski w filmie „Dzień świra”, gdzie dwie laski rozmawiają ze sobą właśnie w ten sposób. Sprawę prawdziwych kontaktów załatwiają SMS-y, równie paskudne, pełne skrótów i bełkotów. Niedługo wyraźnie będą mówili tylko starzy aktorzy i urzędnicy banków, udzielając pożyczki. Młodzi aktorzy mówią tak jak ich rówieśnicy, a ja oglądając z przykrością serial u manicurzystki słyszę coś takiego. „Wsiały do tgo faseta i sknd mam wiedzieść. Tipi, tipi. plium Oooo! soś tkiego!” Oczywiście film jest kryminalny, a rozmawiają dwie główne bohaterki, których cienie poruszają się groźnie po ścianach, jak u Murnaua, genialnego reżysera od horrorów z lat 20 XX wieku.  Ten niezamierzony efekt źle […] Read More

    Twin Towers- bliźniacze wieże

    05 lutego, 2019 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Twin Towers na Manhattanie towarzyszyły mi przez lata spędzone w Nowym Jorku i byłam w nich kilka razy. Miały 110 pięter i ogromne komercjalne przestrzenie pod ziemią. Bywałam tam ze znajomymi turystami z Polski, również(!) w bardzo dobrej restauracji i urywał nam wiatr głowy na punkcie widokowym. Tam robiono też wesela i cocktaile w barze na 100 piętrze. Raz byłam z okazji ślubu  mojego przyjaciela. W ramach porachunków amerykańsko- muzułmańskich w wieże wbiły się samoloty i do dziś wzdycham jak parowóz gdy o tym myślę. Nawet w tej chwili, gdy to piszę w pociągu Pendolino. To zapoczątkowało „koniec świata” przepowiadany od wieków na rok 2000, tylko stało się o rok później. Tamten świat już nie istnieje.  To wstęp. Nawet nie wiedziałam, że byłam o krok od bliźniaczych wież, które chciał mi postawić w centrum Warszawy prezes. Wszystko zepsuła opozycja, ale i jego rodzony kuzyn, który wykazał się podłą inicjatywą i nagrał rozmowy, przy których Sowa wysiada. W końcu wiadomo, że Austriacy za nami nie przepadają i są łasi na kasę, a szczególnie są wściekli, gdy się im nie płaci. Cwana bestia, choć spokrewniona – dała czadu. Szlachetny prezes wykazał się refleksem i z nagrania wynika niezbicie, że chciał sprawę załatwić […] Read More

    Krowie bąki i samoloty

    29 stycznia, 2019 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    W tę niedzielę emitowany był w Superstacji program o wydarzeniach ostatniego tygodnia, w którym brałam udział wraz z dwoma zabawnymi dziennikarzami. Jednym z podstawowych newsów było to, że świetna aktorka i zapalona ekolożka wygrała proces z państwem o to, że jest zatruwana przez emisję różnych świństw, a państwo niedostatecznie chroni swoich obywateli przed morowym powietrzem. Traf chciał, że poprzedniego dnia z moim kolegą psychologiem, Leszkiem M., studiowaliśmy w internecie problem ochrony środowiska. Otóż – nie krakowskie staruszki, palące w piecach plastikowymi butelkami, nie czarne spaliny z 25-letnich aut, którymi mkną nasi wschodni gastarbeiterzy, nie kontrowersyjny dym z węgla, ale… krowie bąki stanowią największe ekologiczne zagrożenie dla świata, bo są trujące i produkowane w niesłychanych ilościach! Krasule bowiem puszczają gazy prawie bez przerwy. Chyba weganie, jedzący samo zielone, też? A może nie? Panowie, z którymi dyskutowałam o Grażynie Wolszczak i jej wygranych 5 tysiącach, nie posiadali się z radości, bo to wiadomość i straszna, i śmieszna, choć chyba nikt nie ma pojęcia o szkodliwości hodowania krów. Z Leszkiem M. sprawdziłam też sprawę bąków psich, kocich i ludzkich. Otóż, my puszczamy je ponad 70 razy dziennie. Najwięcej w nocy. Też nieźle! A taka ekopara małżeńska we wspólnym łożu? Strach pomyśleć. Psy też […] Read More

    Śmierć Prezydenta.

    18 stycznia, 2019 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
     Jestem w Sopocie i nie ma osoby, która by nie zaczynała rozmowy od:„ jakie to straszne!” Ja jestem przygnębiona, bo z Pawłem Adamowiczem mieliśmy wspólnych znajomych, którzy są w zupełnej rozsypce. Nie wiadomo co pisać, bo wszyscy mówią to samo i ja to potwierdzam. Był przemiły, pogodny, ze znakomitym refleksem, a z  żoną tworzyli uroczą atrakcję towarzyską, co widziałam na przyjęciu u naszych wspólnych znajomych. Cały czas myślę, jak to możliwe, żeby przy takiej liczbie ochrony, a raczej facetów w kombinezonach i tłumie na scenie, ktoś mógł na nią wejść z nożem i zadać tak profesjonalnie komandoskie ciosy? Dlaczego wariat hulał i chwalił się, że zabił? A skąd wiedział, że zabił? Czy był pod wpływem narkotyków? Czy wiadomo, pod wpływem czego był? Gdzie kupił nóż? Kto mu dał identyfikator, na jakie nazwisko? Gdzie nauczył się wbijać nóż z taka maestrią?  Dlaczego skoro miał prywatne animozje nie zabił Prezydenta na ulicy kiedy kwestował i rozdawał pączki, a wybrał się na imprezę Owsiaka? Może to nie przypadek? Wyglądało to na przemyślany czasowo i miejscowo zamach profesjonalnego mordercy. To drugi taki mord 100-lecia. Prezydenta Naruszewicza też zabił w warszawskiej Zachęcie wariat- malarz Niewiadomski, ale  motyw był polityczny. On też się chętnie przyznał. Były […] Read More

    Owsiak

    14 stycznia, 2019 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Lata mieszkania w Nowym Jorku nauczyły mnie społecznego myślenia. To chyba najsłabszy punkt Polaków, ale nie wszystkich. Polacy, tak jak plemiona pierwotne i pszczoły, zabiją w obronie swojej rodziny, jaka by nie była, a to, co ich nie dotyczy , niech się samo martwi. Pszczoły mają tak samo, tyle, że nie rządzą nimi kaczki. Właśnie wracam z imprezy Wielkiej Orkiestry przy molo w Sopocie i uśmiecham się pod wąsem. Tłumy czerwonych serduszek, mają je podoklejane nawet psy, małe i duże. Dzieci po kilka, bo dostaje się za każdą wpłatę. Ja też mam kilka, bo w Owsiaka wierzę i uważam za bohatera narodowego. Z małej imprezy stworzył kolosa, nie tylko w Polsce. Jest to jedyne tego typu zjawisko na świecie. Jakoś tak się dzieje pod wpływem orkiestry, że społeczne myślenie ogarnia wszystkich, nie tylko Polaków i dzięki temu można leczyć najnowocześniejszym sprzętem, na który państwa nie stać, bo jak zapłaci pensje (ładne panie po 60000 zł miesięcznie) i poobiecywane kwoty, to zostaje tylko na nagrody dla  zapracowanych, jak konie w kopalni, ministrów. Nie było nigdy tak prospołecznej, jak Owsiak, osoby w naszym kraju. Z niezrozumiałych powodów są beneficjenci łapówek socjalnych, którym Pis zdołał wmówić, że Owsiak jest złodziejem, co uzbiera, to […] Read More

    Papugi

    08 stycznia, 2019 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
      Sopot to miejsce, gdzie czuję się najlepiej. Oczywiście w Polsce. Za Sopotem, Busko Zdrój i Kraków. Warszawy, jako rodowita Warszawianka, nie lubię, bo jest bezduszna i nie ma centrum. Jednym z powodów, dla których cenię wyżej wymienione miasta, jest możliwość egzystowania bez samochodu. Idzie się ulicą i mówi- dzień dobry. Powietrze czyste, knajpy jak grzyby po deszczu, piękne światło i eleganccy ludzie. To Sopot po sezonie. Sopot zimą jest fantastyczny, bo choć plażowanie utrudniają sztormy, to za to można z sopocianami włóczyć się po Monte Casino. Sopocianina poznajemy po psie i tym, że się nie rozgląda. Nowojorczyka w NY można poznać po tym samym, a turystę po zadartej głowie i tym, że jest Japończykiem.  W tym roku zima w Sopocie, poza kilkudniowym sztormem, jest ciepła i przypomina zimę w Paryżu. Mżawka i troszkę śniegu, do smaku. Wystarczy ciepły płaszcz i szal. Komu wystarczy, temu wystarczy, polskim Eskimosom, nie. Jak na złość,  w tym sezonie modne są stroje polarne. Identyczne, pikowane, przeważnie czarne kurtki z kapturem obszywanym futrem z całego lisa i czapki z pomponem, też z lisa. Taki ekologiczny trend lokalny. 100 lisów na 100 lecie! Trudno, że jest plus 8 stopni, kosztowna kurtka musi się zamortyzować. Większość osób […] Read More

    Wigilia Hani Bani

    27 grudnia, 2018 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Nie pogrążyłam się ani na jotę w szaleństwie prezentowym, bo akurat dostarczono mi autorskie egzemplarze mojej najnowszej książki „ Astrologia i zdrowie”, którą napisałam dla Polfarmy i filiżanki porcelanowe z moimi kotkami, pięknie wykonane dla Desy Unicum. Miło jest uniknąć czegoś, co przypomina ucieczkę ludności ze Lwowa, po wkroczeniu Ruskich. W tym roku obłęd zakupowy sięgnął szczytu. Powodem jest  to, że mamy za dużo pieniędzy, a od jakiegoś czasu zerwaliśmy z oszczędzaniem, wręcz przeciwnie, beztrosko się zadłużamy. Żegnajcie książeczki oszczędnościowe i skarbonki. Wydajemy do ostatniego grosza. Ja bym się zastanowiła. Jest 9 rano, Wigilia, a ja wsparta o czerwono obleczone satyną poduchy, nic nie muszę, bo do wieczora daleko a prezenty spakowałam wczoraj. Życie Singla docenia się najbardziej przed wszelkimi obowiązkowymi świętami rodzinnymi, kiedy wszyscy pędzą, a singiel sobie czyta książkę, bo do wieczora daleko. Dziś, jak co roku, myślałam o swoich Wigiliach w rodzinnej Zielonce. Jako tłuściutka dziewczynka, jedynaczka uwielbiająca jeść, w Wigilię wstawałam rano i wiedziona kakofonią zapachów szłam w filcowych paputkach i flanelowej koszulce nocnej do kuchni coś chapnąć, bo nikt nie miał czasu zrobić mi śniadania. Kuchnia była duża. Na kredensie, parapecie, stole i szafkach, a nawet krzesłach stały półmiski z pierogami, śledziami, ciastami i wszystkim, […] Read More

    Szaleństwo

    18 grudnia, 2018 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Zimy nie ma a Święta są i jak co roku wszyscy wariują i kupują niepotrzebne nikomu prezenty. Najzabawniejsze są zestawy typu: mydło, powidło, brelok do kluczy wielkości słoika, w kształcie łabędzia, czekolada i woda po goleniu nóg, albo: krem do rąk z kasztanowca wołyńskiego, odsiwiacz z czarnych jagód, dezodorant ekologiczny ręcznie robiony z mniszka lekarskiego z domieszką tarcicy sosnowej, mydełko z pozytywką i jasiek pokryty skołtunionym misiem, ale nie prawdziwym, bo te śpią. Wszyscy zaaferowani, bo takie ilości towaru kastrują nawet największego, pukniętego chcieja. Tu choinka zdobna w białe gluty, tam świetlisty jelonek, zwisają chińskie łańcuchy i bombki wielkości sputnika. Wszystko na kupie, pod okiem zestresowanych ekspedientek pochodzenia wschodniego, które nic nie kapują, ale udają, że tak i zamiast 20 deko ciastek ekologicznych, dają 20 sztuk, czyli kilo. No i śmiechu kupa. Dobrze, że nie pracują w aptece. Nie ma nic gorszego niż zbiorowa świąteczna histeria. Jest to zjawisko ogólnoświatowe. W zeszłym roku na Manhattan przyjechało 7 milionów turystów zobaczyć ruchome wystawy sklepowe i setki oszalałych Mikołajów trzęsących dzwonkami . Przodowali Japończycy z torbami większymi niż oni sami. 20 i po 5 toreb, zajmowało cały autobus. U nas luźniej, ale nie za bardzo. Tu pytanie? Skąd się biorą tłumy ludzi […] Read More

    Dużo wolnego racz nam dać Panie!

    12 grudnia, 2018 Hanna Bakuła Bez kategorii 0 comments
    Mówi się, że teraz korporacyjne zuchy się przepracowują i nie mają chwili dla siebie, bo muszą spłacać kredyty, które nie są przymusowe, ale wszystkie „słoiki” biorą. Dają, to brać i zajechać do rodzinnej wioski wielką, czerwoną para-ciężarówką w której ginie anorektyczna żonka z 500+ w brzuchu, koleżanka z sąsiedniego chutoru i niemowlę  w ogromnym siedzidełku. Z jednej strony wyścig szczurów, a z drugiej mam ciekawe spostrzeżenie. Jako wolny strzelec, nigdy nie pracowałam i nie miałam szefa, a wolne dni miałam, od studiów na ASP, w nosie. Wymaga to nieprzyjemnej samodyscypliny. Załatwiam po kilka spraw na raz, dotyczą one galerii w których sprzedaję swoje dzieła i dziełka (Katarzyna Napiórkowska – galeria Desa Unicum, Galeria Marriott) i wydawnictw, w których wydaję książki. Wszystko odbywa się drogą mailową i smsami, których jestem absolutną królową. Nawet młodzież dębieje widząc moje migające paluszki. Piszę informacyjnego maila do szefa wydawnictwa, sprawa pilna, sam prosił o pośpiech, a tu: „Do 10 października jestem na Targach w Honolulu, chętnie skontaktuję się po powrocie.” Super, ale jest 25 września. Wydawnictwo bez szefa prawie miesiąc? A jednak. Albo: „obecnie(!!!) przebywam poza biurem, w sprawach pilnych proszę się kontaktować…”, tu telefon zupełnie nieznanej nikomu myszki, która, gdy dzwonię, życzliwie radzi poczekać […] Read More

    Strony