Domy Dziecka

Dom Dziecka to stara nazwa świeżo wymyślonych „ Placówek opiekuńczych”. Placówka kojarzy mi się z wozem Drzymały i dokuczaniem zaborcom. Jeszcze może być placówka dyplomatyczna, ale nazwa, w której jest dobrze się kojarzące słowo- Dom, wydaje mi się bardziej przyjazna. Moja Fundacja od 20 lat współpracuje z wieloma Domami Dziecka. Organizuję dla dzieci z patologicznych rodzin wycieczki, pobyty w Warszawie z mieszkaniem w najlepszych hotelach, których dyrektorów udaje mi się przekonać, że to poszerza horyzonty dzieci. Dzieci chodzą do opery, muzeów, dofinansowuję im wycieczki, ale moją chlubą od 15 lat, są coroczne plenery malarsko- muzyczne, które odbywały się najczęściej w Bieszczadach, w ośrodku należącym do mojego przyjaciela Henryka S. Na plenerach w ślicznym ośrodku z widokiem na Zalew Myczkowiecki dzieci malowały pod moim kierunkiem i miały różne dodatkowe zajęcia, prowadzone przez artystów muzyków i animatorów. Zawsze udawało mi się otrzymać dla dzieci kosmetyki od Ireny Eris i poczęstunki w różnych restauracjach. Gdy się prosi o coś dla biednych dzieci, ludzie okazują dużo serca, nawet w naszych coraz trudniejszych czasach. Od kilkunastu lat związana jestem z Joanną Radziwiłłową, która opuściła ostatnio Fundację św. Jana i ma własną, ale moim oczkiem w głowie jest „Dobra chata” w Kielcach prowadzona z wielkim sercem i doskonałymi wynikami, przez dr. Elżbietę Kozyrę.

Obie Panie Dyrektor są genialnymi pedagogami, kochanymi przez dzieci z wzajemnością

i tak im oddane, jak matki. Jestem sceptyczna w stosunku do rodzinnych Domów Dziecka, bo w tych tradycyjnych, dziećmi opiekują się osoby o wysokich kwalifikacjach. Zawodowe wychowawczynie, często po studiach pedagogicznych, a kierują nimi osoby mające odpowiednie kwalifikacje i praktykę. Miałam, jak wspomniałam, do czynienia z wieloma Domami i widziałam tylko zadbane, uśmiechnięte i bardzo chętne do współpracy dzieci, bo najważniejszy jest dla nich serdeczny kontakt  z nami, którzy chcemy im pomóc. W tym wypadku najważniejsza jest ciągłość czasu miejsca i akcji. Jak w teatrze. Dzieci z Dobrej Chaty są dla mnie rodziną i śledzę ich losy, nawet kiedy są już samodzielne.  Wszelkich informacji udziela mi Pani Dyrektor Elżbieta Kozyra, która zrobiła doktorat z pedagogiki, pracując w Dobrej Chacie. Taki Janusz Korczak w spódnicy.  Zawsze byłam pełna podziwu dla jej cierpliwości i profesjonalizmu. Dzieci, też, bo czasem mi się zwierzają.

Przyszła dobra zmiana i nagle podziękowano Pani Dyrektor, a dom postanowiono przenieść z doskonale zorganizowanej siedziby, do której dzieci są przyzwyczajone, do WILLI, którą za kupę kasy się wynajmie. Ciekawe od kogo? Pani Dyrektor była przeciwna, to ma za swoje. Zmiana pomyślała o wszystkim, również o tym, żeby ten cios zadać zapłakanym dzieciom i personelowi jeszcze przed świętami. To jest powód napisania tego tekstu, który mógł się wydawać dziwnie łagodny, a jest opowieścią o tym, kto tak naprawdę dostaje w d… w tym wypadku?  Dzieci, wychowawcy i ja, bo nie wiem, czy jeszcze zdążę tak się zżyć z nową dyrekcją. Myślę, że podobnie będzie z innymi sponsorami. Zaczynam się serio wstydzić, głównie za przyzwalające na sianie chaosu rodziny psujów naszego fajnego, niedawno spokojnego kraju, gdzie dzieci nie mieszano do patologicznych rozgrywek.

Kurczak po królewsku – Przepis, nie mój, ale cudowne danie.

Składniki

1 duży twardy owoc mango

50g rodzynek

1 kg gotowanych filetów z kurczaka bez skóry ,pokrojonych na paski o szerokości 12 mm

150ml majonezu

1,5 łyżeczki łagodnego curry

1 łyżka chutney z mango

1łyżeczka soku z cytryny

sól, pieprz

100g prażonych orzechów nerkowca

Przepis

Owoce mango obrać ze skórki .Miąższ odkroić od pestki a następnie pokroić w słupki.Rodzynki , kawałki kurczaka oraz połowę słupków z owocu mango włożyć do dużej miski.
Curry ,chutney i sok z cytryny połączyć z majonezem i przyprawić .Kurczaka i mango polać sosem ,delikatnie wymieszać . Dodać połowę orzechów i ponownie wymieszać.
Przełożyć do miski. Przybrać pozostałymi paskami mango oraz orzechami nerkowca